Silke Mansholt writes prose and poetry.

She won the Freudenthal Prize for
New Low-German Literature
(Neue Niederdeutsche Literatur)
in 1997 and 2004.

A German Grandchild's Funeral, 2007

funded by Arts Council England.

Autobiographical text, history and fiction work together in a

cunning attempt to come to terms with the past.

Freudenthal Preis 2004

heel worden

Dau

De Klör van dat Telt
in hör Hart
is grön.
Dau sickert as Tranen
un is doch Dau.
Karsen hangen as swaar Geweten
un sünd doch Karsen.
De witte Duuv sweevt
un draggt kien Feer.
noit sall ik mien Telt verlaten
seggt se
un doch
se will

finnen

se hett söcht
in hör Gedanken
in hör Pien
in anner Lü Woorden
in hör stenen Kinnerhuus
in hör Dröm
in hör Hart van Doorn
funnen hett se nich
Leev kunn se nich finnen
un binnen weevt de Spinn
hör sieden Nett

du wachst.

all dat is

de Katt slöppt
un en froh Dagfalter flüggt
se fraagt na güstern un mörgen
de Amsel singt hör Lied
jede Avend
up sülvig Stee

torügg

torügg nich mehr
se luurt up de Tied doch
Tied luurt up hör
güstern un mörgen gifft dat nich
hör Flögels fallen as soor Bladen
noch weet se nich
dat Flögels nich dögen
vör Nood kickt se Angst in d’ Ooge
un dann is dor kien Angst
un dann is dor noit Angst west
doch torügg nich mehr
all dat blifft
un alltied was
is
vandaag

veer Sieden

tegen de Klaverveer nachts
as dood
as heel
van Eer
un Rehen reepen anner Rehen
hört de Winterlucht
un de Klaverveer
de Nachtdör leet
Gesichten un Für un en Swaan
de Maan sung
de sülvern Greep
Still
ehr van Oost de eerste Gold
Fellen lickt mit Klör
Swart smitt en Stimm
un tegen de Klaverveer
liggt en Book
geiht in
de veer Sieden
un waakt

lesd Weg

sacht Aam
steiht se
an de Brügg up de Grund
waar de Goldgood vergraven liggt
in hör Hand
söven Waterdrüppen
un van d’ froher Tied
ropen gries Boomen
torügg!
holl Tree
un kien Spoor
en tweede Hand
gifft hör to drinken
un seggt
nich mehr lang
Tog
van annerswaar spredd
de Tweelücht
un Dook
lesd Traan
lesd Tree
ennelk begrippt se
dat se nix weet
leeg
steiht se
un word heel